မ်ားေသာအားျဖင့္ အသီးကုိ သုံးရသည္။ ခ်ိဳ၏။ အမွည့္ အနည္းငယ္ဖန္၏။ ေအး၏။ (အစိမ္း) အနည္းငယ္ေအး၏။ ၀ိပါက ခ်ိဳ၏ ။
အားကုိတိုးပြားေစ၏။ သုတ္ကုိ တုိးပြားေစ၏။ ေၾကက်က္ခဲ၏။ မွည့္ေသာ အသီးသည္ ၀မ္းမီးကုိ ေတာက္ေစ၏။ ေၾကက်က္လြယ္၏။
ဆီးအိမ္ကုိ သုတ္သင္တက္၏။ သည္းေျခကို ႏုိင္၏။ အသုံးျပဳပုံ - ေက်ာက္ဖရုံသီး၏ သတၱဳရည္ကုိ ေသြးအန္ေသြး၀မ္း၊ ေသြးယုိစီးေသာ ေရာဂါမ်ားကုိ တုိက္ေကၽြးလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။
ေက်ာက္ဖရုံသီးကို ဆီးနည္း၊ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးခ်ဳပ္၊ ဆီးေက်ာက္တည္ ေရာဂါမ်ား၌ အသီးသတၱဳရည္ ၃ က်ပ္သားတြင္ ရွိန္းခုိႏွင့္ ဂ်ဳံပင္ျပာ ဆားအနည္းငယ္ ေရာထည့္၍ တုိက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။
အဆုတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမစ္ေျခာက္နာ၊ အဆုတ္ေရာဂါ၌ အားအင္ ကုန္းခမ္းျခင္းတုိ႔အတြက္ အသီးကုိ ငရုတ္ေကာင္း၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဂ်င္း၊ ပ်ားရည္၊ ေထာပတ္၊ သၾကားတုိ႔ႏွင့္ ေရာစပ္၍ (ကုမၻ႑ခ်က္ေဆး) အျဖစ္ အသုံးမ်ားၾကသည္။
ေက်ာက္ဖရုံေစ့ ငါးမတ္သားကုိ ႀကိတ္၍ ႏွမ္းဆီတုိ႔ႏွင့္ ေဖ်ာ္ၿပီး တုိက္ေကၽြးၿပီးေနာက္ ႏူးညံ့ေသာ ၀မ္းႏႈတ္ေဆး တုိက္ေကၽြးလွ်င္ သန္၊ တုတ္ ပုိးမႊားကုိ က်ဆင္းေစသည္။
ေက်ာက္ဖရုံေစ့မွ အဆီထုတ္၍ တုိက္ေကၽြးလွ်င္ သန္၊ တုတ္မ်ားကုိ က်ဆင္းေစပါသည္။ ေက်ာက္ကပ္ ေဖာေရာင္ျခင္းႏွင့္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေရာဂါမ်ား၌ အသီး၊ သတၱဳရည္ကုိ သၾကား၊ ကလူးကုိ႔စ္ တုိ႔ႏွင့္ တုိက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္
source>>>http://www.facebook.com/mg.mandalay
No comments:
Post a Comment