အာနိသင္ထက္ျမက္ေသာ လိေမၼာ္သီး
by nang kha yea
ႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ စားသံုးႏိုင္ေသာ သဘာ၀ သီးႏွံ အေျမာက္အမ်ား
အနက္မွ လူသားတို႔ အတြက္ ဘက္စံုေကာင္းမြန္ေသာ အသီး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျပပါ
ဆိုလ်င္ လိေမၼာ္သီးလည္း သည္ မပါမၿဖစ္ ပါ၀င္ သင္႕ေသာ အသီး တစ္မ်ိဳးဟု
ထင္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ လိေမၼာ္သီးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ အက်ိဳး ၿဖစ္ထြန္းႏိုင္ ေသာ
အခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ၿပေရးထားေသာ က်န္းမာေရးေဆာင္းပါး တစ္ခုမွ လက္ဆင္႔
ကမ္းတင္ၿပလိုက္ ပါသည္။ လိေမၼာ္သီးသည္ အခ်ိဳမ်ိဳး၊ ကမၺလာ(ေခၚ) လိေမၼာ္
အငယ္စားမ်ိဳး၊ အခါးမ်ိဳး-ဟူ၍
သံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ယခုအခါ ပ်ားလိေမၼာ္ ဟူ၍လည္း ေတြ႔ရသည္။ လိေမၼာ္သီးကို ျမန္မာ့ အစားအစာ၏ အာဟာရဘက္က ၾကည့္လွ်င္ လိေမၼာ္သီး အေလးခ်ိန္ (၁၀၀)ဂရမ္ (ေျခာက္က်ပ္ တမတ္သား)တြင္ ကယ္လိုရီ(၄၁)၊ ပရိုတင္း(၀)ဒသမ (၇)ဂရမ္၊ အဆီဓာတ္(၀) ဒသမ(၂)ဂရမ္၊ ကစီဓာတ္(၁၀) ဒသမ(၂)ဂရမ္၊ ထံုး ဓာတ္(၂၆) ဒသမ(၀)မီလီဂရမ္၊ သံဓာတ္(၀) ဒသမ(၂) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္ေအ အိုင္ယူ(၂၅၆)၊ ဗီတာမင္ ဘီဝမ္း(၀) ဒသမ(၀၉) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္ဘီတူး (၀)ဒသမ (၀၄) မီလီဂရမ္၊ နိုင္ယာစင္(၀) ဒသမ(၄) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္စီ (၄၂) မီလီဂရမ္တို႔ အသီးသီး ပါဝင္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီး၌ ဖိုင္ဘာမွ်င္၊ သံဓာတ္၊ မီးစုန္းဓာတ္၊ ပိုတက္စီယမ္၊ မဂၢနီဆီယမ္၊ ေၾကးနီဓာတ္၊ သြပ္ဓာတ္၊ ဆလမ္နီယမ္၊ ကယ္လိုရီ၊ ကယ္လဆီယ္ဓာတ္ တို႔လည္း ပါရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ဗီတာမင္စီ အမ်ားဆံုး ပါဝင္သည္။ ဗီတာမင္စီသည္ အနာက်က္မႈကို ျမန္ေစ၍ သံဓာတ္ စုပ္ယူအား ေကာင္းေစသည္။ ဗီတာမင္စီ ပါဝင္ေသာ လိေမၼာ္ရည္ကို ေသာက္ျခင္းအားျဖင့္ အစာအိမ္၊ အစာမ်ိဳျပြန္၊ ပါးစပ္၊ အူမႀကီး ကင္ဆာေရာဂါ မ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ လိေမၼာ္ရည္ကို တေန႔ အနည္းဆံုး ႏွစ္ဖန္ခြက္မွ အမ်ားဆံုး ေလးဖန္ခြက္ အထိ ေသာက္လွ်င္ ေက်ာက္ကပ္ ေက်ာက္တည္ျခင္းကို ဟန္႔တားႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ ကယ္လ္ဆီယမ္ဓာတ္ (Calcium)သည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲ႔စည္းမႈစနစ္ အတြင္းရွိ အက္ဆစ္ျပင္း (Alkaline Mineral) တို႔ကို ပ်က္ျပယ္ သြားေစႏိုင္သည့္ အဆိပ္ေျပ ေဆးတမ်ိဳးျဖစ္သျဖင့္ ေသြးသစ္၊ ေသြးသန္႔ တိုးပြားေစသည္။ ရုမတြိဳက္ ရိုးဆက္ေရာင္ရမ္းနာ Rheumatoid Arthritis (ရူမတစ္ေရာဂါႏွင့္ ဆင္သည့္ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားျဖစ္ေသာ ရိုးဆစ္ေရာင္ရမ္းျခင္း) ကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္သည့္ သၾကားဓာတ္သည္ သဘာဝ အခ်ိဳဓာတ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အသီး၌ ပါဝင္သည့္ အမွ်င္မ်ား သည္လည္း သၾကားစုပ္ ယူမႈကို ေလ်ာ့နည္း ေစေသာေၾကာင့္ လိေမၼာ္ သီးစားသံုးျခင္း အားျဖင့္ ေသြးအတြင္းရွိ သၾကားဓာတ္ကို လ်င္ျမန္စြာ မတက္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လိေမၼာ္သီးသည္ ဆီးခ်ိဳ၊ ေသြးခ်ိဳ၊ ခႏၶာကိုယ္ဝ ျဖိဳးသူမ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႔က ေသြးခ်ိဳ၊ ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ား လိေမၼာ္သီး မစားသင့္ဟု ဆိုသည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ တန္ေဆး လြန္ေဘး ျဖစ္ရကား သင့္တင့္မွ်တစြာ စားလွ်င္ ေဘးဥပါဒ္ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အမွန္ေတာ့ က်န္းမာ သန္စြမ္းသူမ်ားပင္ လိေမၼာ္သီးကို အလြန္အကၽြံ စားလွ်င္ အပူကန္ လာျပီး အာခံတြင္း ေရာင္ရမ္းနာ၊ သြားဖံုးတဝိုက္ ေရာင္ရမ္းနာ၊ စသည္တို႔ ျဖစ္တတ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ လိေမၼာ္သီးကို တေန႔တလံုးသာ စားသင့္သည္။ လိေမၼာ္သီး တေန႔တလံုး (သို႔) လိေမၼာ္ရည္ တေန႔တဖန္ခြက္ ေသာက္သံုးလွ်င္ ငွက္ေပ်ာသီး စားသကဲ့သို႔ပင္ အစာအိမ္ေရာဂါႏွင့္ အစာအိမ္ကင္ ဆာျဖစ္ရန္ အခြင့္အလမ္းလည္း နည္းေစသည္။ လိေမၼာ္သီး စားျပီးေနာက္ တနာရီအတြင္း ႏြားႏို႔ မေသာက္မိဖို႔လည္း သတိျပဳသင့္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ႏြားႏို႔၌ ပါဝင္သည့္ ပရိုတင္းမ်ားက တာရာရစ္ အက္ဆစ္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ျပီး ခဲသြားေသာအခါ အစာေၾကႏိုင္မႈ ခက္ခဲသြားႏို္င္ကာ အစာထဲက အာဟာရစုပ္ယူမႈကိုပါ ထိခိုက္ေစႏိုင္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပင္လယ္စာ စားသူမ်ားသည္ လိေမၼာ္သီးႏွင့္ တြဲဖက္၍ စားသင့္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ပင္လယ္စာထဲမွ Histamine ဓာတ္မ်ားေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း တေလွ်ာက္၌ အဖုအပိန္႔မ်ား ထြက္လာျပီး ယားယံတတ္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ယင္းကို လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ Antibistmi၏ သတၱိက အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ရည္ကလည္း အာနိသင္ရွိသည္။ ခံတြင္းေကာင္း၍ အစာေၾကေစသည္။ ဝမ္းမွန္ေစသည္။ အားအင္ ျပည့္ျဖိဳးေစသည္။ ေသြးအား ေကာင္း၍ ေသြးကို သန္႔ေစသည္။ သြားဖံုး ေသြးယိုျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ ေခ်ာင္းေျခာက္ ဆိုးျခင္း၊ အဆုတ္ေရာင္ျခင္း၊ ေလျပြန္ေရာင္ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း၊ အသည္း ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ၊ ဝမ္းပ်က္ ဝမ္းေလွ်ာ ေရာဂါတို႔၌လည္း ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ခြံ အေျခာက္ကလည္း လႊင့္ပစ္ စရာမလို။ ယင္းသည္ ေအာ့အန္ျခင္းကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ သည့္အျပင္ ပံုမွန္မွီဝဲလွ်င္ သန္ေကာင္ ေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ခြံ အေျခာက္ကို အစာေၾကေဆး၊ ခ့တြင္းနဲ႔ ေကာင္းေဆး၊ ဝမ္းပိတ္ေဆး၊ ေလေဆး စသည္တို႔ ေဖာ္စပ္ရာ၌လည္း အသံုးျပဳၾကသည္။ လိေမၼာ္ခြံမွ ထုတ္ယူရရွိသည့္ လိေမၼာ္ဆီ ကလည္း အင္အား တိုးပြား၍ အစာေၾကေစသည္။ လိေမၼာ္ပြင့္မွ ထုတ္ယူရရွိေသာ အဆီကလည္း အမူးအေမာ္ အတြက္ အလြန္ေကာင္းသည္။
လိေမၼာ္ခြံ၌လည္း အနံ႔သင္းေသာ Limonen ေခၚလႊင့္ပ်႔ဆီအျပင္ ဂလူးကို႔စ္ဆိုဒ္၊ တင္နင္ဓာတ္ ျပာဓာတ္မ်ား ပါရွိသည္။ လိေမၼာ္ပြင့္၌လည္း Neroli ေခၚရနံ႔သင္း ဆီတမ်ိဳး ပါဝင္သည္။ ယင္းကို နာမည္ေက်ာ္ ေအာ္ဒီကလံုး ေရေမႊးေဖာ္စပ္ရာ၌ ထည့္သြင္း အသံုးျပဳၾကသည္။ လိေမၼာ္ခြံ ေအာက္၌ ကပ္လ်က္ရွိေနသည့္ ေဖာ့သား အျဖဴေရာင္၌လည္း သက္ေစာင့္ ဓာတ္ႏွင့္ အျခားကင္ဆာ ေရာဂါမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ ေပးႏိုင္ေသာ ဓာတ္မ်ား ပါရွိသည္။ ထို႔ျပင္ အျပင္ခြံႏွင့္ အခံ အတြင္းပိုင္း အျဖဴေရာင္ အမွ်င္မ်ား၌ရွိေသာ Flavonoids ႏွင့္ Polyphenols ဓာတ္မ်ား ကလည္း ေသြးေပါင္ခ်ိန္ႏွင့္ ေသြးတြင္း အဆီဓာတ္ကို ေလ်ာ့ေစသည္။ ယင္းသည္ အေရာင္ က်ေစသည့္ အာနိသင္ ရွိသျဖင့္ ရင္က်ပ္ေရာဂါ အတြက္ အက်ိဳး သက္ေရာက္ေစသည္။ ထို႔ျပင္ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္းကိုလည္း သက္သာေစ၍ ခႏၶာကိုယ္ရွိ အဆိပ္မ်ားကို ဖယ္ရွားေပးျပီး အူမႀကီး ကင္ဆာကိုလည္း ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လိေမၼာ္သီး ကိုစားလွ်င္ အမွ်င္ပါ စားသင့္သည္။ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံ သုေတသန ပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္ အရ လိေမၼာ္သီးကို ပံုမွန္စားသံုး သူသည္ ႏွလံုး ေသြးလႊတ္ေၾကာေရာဂါ၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳ၊ ေဂါက္နာ ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ပြားမႈ နည္းေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီးက ေဆးလိပ္ႏွင့္ အရက္ေၾကာင့္ အသည္း ေရာဂါျဖစ္ပြားသူ မ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးျပဳေၾကာင္းႏွင့္ အသည္းကင္ဆာ၊ အသည္း ႀကီးျခင္း၊ အသည္း၌ ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ဖေလာ္ရီဒါ တကၠသိုလ္မွ သုေတသီမ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ လိေမၼာ္သီး စားသံုးျခင္း အားျဖင့္ ေသြးလႊတ္ ေၾကာမ်ား၌ အနည္ထိုင္ေသာ ကိုလက္စထေရာ အဆီ အဆံုးသတ္ ေျပာင္းလဲမသြားေအာင္ ကူညီေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အေမ၇ိကန္ႏိုင္ငံ စုတား ျပည္နယ္ ေဆးပညာဌာနမွ သုေတသီမ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ ဆီးေက်ာက္တည္သူ မ်ား လိေမၼာ္ရည္ ေသာက္သံုးျခင္း အားျဖင့္ ေနာက္တဖန္ ဆီးေက်ာက္ ျပန္မတည္ေစရန္ အေထာက္ အကူျပဳေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ ဆစ္ထရက္ အက္ဆစ္သည္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ မႈကို ဖယ္ရွားႏိုင္ေၾကာင္း၊ လိေမၼာ္ခြံ၌ ကပ္၍ ပါလာသည့္ လိေမၼာ္သီးေစ့ (လိေမၼာ္ခြံ ကလူးကို႔စ္ဆိုက္) သည္ ဆံခ်ည္မွ်င္ ေသြးေၾကာမ်ား ေပ်ာ့ေပ်ာင္း၍ ၾကံ႔ခိုင္ သန္စြမ္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေသြးတိုးႏႈန္း က်ဆင္းေစသည့္ ႏွလံုးပတ္ ေသြးလႊတ္ေၾကာကိုလည္း က်ယ္ေစေၾကာင္း၊ လိေမၼာ္သီး အျမႊာ၌ ရွိသည့္ အမွ်င္သည္ အာဟာရ ဖိုင္ဘာမွ်င္ျဖစ္၍ ပက္တင္း(Peca Tin) ဟုေခၚေသာ သစ္သီး အေစး ပါဝင္သျဖင့္ ဝမ္းမွန္ေစေၾကာင္း၊ ေသြးတြင္း အဆီကိုလည္း က်ေစေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ျမန္မာ့ ေဆးက်မ္းမ်ား၌လည္း လိေမၼာ္ပင္၊ လိေမၼာ္သီးတို႔၏ အသံုးမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ * ဆံရင္း အစပ္တြင္ ယားနာ ေပါက္သူမ်ား လိေမၼာ္ရြက္ကို ထုေထာင္း၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ စပ္ျပီး ယားနာေနရာ၌ အံုေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ ကင္းေစသည္။ * ေသြးေလ ညီညြတ္၍ စိတ္ ရႊင္လန္းေစရန္ အတြက္ လိေမၼာ္ရြက္ ၅၀-ခန္႔ကို ဝိုင္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ေခါင္ရည္ႏွင့္ျဖစ္ေစ ေန႔တဝက္ စိမ္ျပီးေနာက္ ယင္းအရြက္မ်ားကို ပ်ားရည္(၅))က်ပ္သား ထည့္ထားေသာ အိုးထဲသို႔ ေျပာင္းထဲ့ကာ မီးမွ်ဥ္းမွ်ဥ္းျဖင့္ အေရာင္ေျပာင္း လာေအာင္ က်ိဳပါ။ ထို႔ေနာက္ တေန ႔ႏွစ္ႀကိမ္ တခါေသာက္ လက္ဖက္ ရည္ဇြန္း တဇြန္းခန္႔ ေသာက္ပါ။ * ေခ်ာင္းဆိုး သူမ်ား လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္ကို လိေမၼာ္ရြက္ ေလးငါးရြက္ခန္႔ႏွင့္ ဆူေအာင္ က်ိဳျပီးေနာက္ မီးဖိုမွ ခ်၍ ငါးမိနစ္ခန္႔ အဖံုးအုပ္ ထားပါ။ ထို႔ေနာက္ အရြက္မ်ားကို ဖယ္ရွား၍ ပူပူေႏြးေႏြး အရည္ကို တေန႔ သံုးႀကိမ္ ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အေၾကာ အားနည္းျခင္း၊ မွတ္ဥာဏ္ အားနည္းျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္ပြင့္ အေျခာက္ကို တေန ႔ႏွစ္ႀကိမ္ မွန္မွန္ စားလွ်င္ အေၾကာ အားေကာင္း၍ မွတ္ဥာဏ္ တိုးေစႏိုင္သည္။ * ကေလးငယ္မ်ား သူငယ္နာ အေၾကာတက္၊ အေၾကာဆြဲျခင္း မ်ား ျဖစ္ေနပါက လိေမၼာ္ပြင့္ (၃၀)က်ပ္သားကို ေရသံုး ပိႆာ၌ တည စိမ္၊ ေနာက္တေန႔ နံနက္၌ ေပါင္းအိုးျဖင့္ ေပါင္း၍ ေပါင္းခံရည္ စုထားျပီး ၄င္းကို တခါေသာက္ ထမင္းစား ဇြန္း(၅)ဇြန္းမွ (၁၀)ဇြန္း ခန္႔အထိ ေန႔စဥ္ တိုက္ေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အစာမေၾကျခင္းႏွင့္ ႏႈတ္ မျမိန္ျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္သီး ကို မခြံ မႏႊာဘဲ ေလးစိပ္ ခြဲ၍ အရက္ႏွင့္ စိမ္ျပီး နည္းနည္းခ်င္း ေသာက္လွ်င္ အစာေၾက၍ ႏႈတ္ျမိန္ေစသည္။ ယင္းသည္ ေလနာ၊ ေလခ်ဳပ္၊ ေလဆန္နာမ်ားကို အက်ိဳးျပဳသည္။ * မ်က္ႏွာဝ၌ ဝက္ျခံ ထူထပ္သျဖင့္ အသားအေရ မေခ်ာ မေမြ႔ျဖစ္ေန သူမ်ား သနပ္ခါးရည္ က်ဲက်ဲထဲသို႔ ဆား အနည္းငယ္ထည့္၊ လတ္ဆတ္ေသာ လိေမၼာ္သီးခြံကို ခ်ိဳးညႇစ္၍ ထြက္လာေသာ ေခၽြးရည္ႏွင့္ ေရာျပီး ၄င္းကို အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာ၌လိမ္းလွ်င္ အသားအေရ ေခ်ာေမြ႔လာေစႏိုင္သည္။
* ရာသီဥတု အကူး အေျပာင္း၌ ျဖစ္တတ္ေသာ အေအးမိ၊ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္ကို ပူေအာင္ေႏႊး၍ ပက္ပါမင့္ အဆီ သံုးစက္ခ်ျပီး ႏွစ္မိနစ္ခန္႔ အဖံုးအုပ္ထားပါ။ ထို႔ေနာက္ ၄င္းကို တေန ႔သံုးႀကိမ္ ခ်င့္ခ်ိန္ေသာက္ လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * ဝမ္းမွန္၍ စားေသာက္ ေကာင္းေစရန္ အတြက္ လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္(၂၅၀) စီစီကို မီးေႏြးေႏြး ျဖင့္ျပ၍ ဆားပုပ္၊ ငရုတ္ေကာင္း ေစ့ခန္႔ႏွင့္ ခ်င္းေျခာက္မႈန္႔ ဇြန္းငယ္ တဇြန္းခန္႔ ထည့္ျပီး အေအးခံ ေသာက္လွ်င္ သံုးေလးရက္ ေသာက္ရံုျဖင့္ ဝမ္းမွန္၍ စားေသာက္ေကာင္း လာေစႏိုင္သည္။ * ကေလးမ်ား ေသြးအားနည္း၊ အေၾကာ အားနည္း၊ အရိုးေပ်ာ့၊ ဝမ္းပ်က္ျခင္း တို႔ျဖစ္ပါက လိေမၼာ္ရည္ကို ေရက်က္ေအးႏွင့္ ဆတူေရာ၍ တိုက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * ႏွင္းခူနာျဖစ္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို ထုေျခ၍ အနာ၌ ပြတ္ေပးလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * မ်က္ႏွာ၊ ေျခ, လက္တို႔တြင္ အျဖဴ၊ အနီ၊ အနက္ စေသာ အကြက္မ်ား ထြက္ပါက လိေမၼာ္ခြံကို ေနရိပ္၌ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ လွန္း၊ အမႈန္႔ေထာင္း၍ ေရႏွင့္ စပ္ျပီး ၄င္းကို အကြက္မ်ားေပၚ၌ တေန႔သံုးႀကိမ္ ခပ္ထူထူ လိမ္းလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ * ဝမ္းေလွ်ာ ဝမ္းပ်က္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံ အမႈန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ေစ့ အမႈန္႔ကို ဆတူေရာ၍ တေန႔သံုးႀကိမ္ တခါေသာက္ ဇြန္းငယ္ တဇြန္းခန္ ႔ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အေရျပားႏွင့္ ေျခသည္း, လက္သည္းမ်ားေပၚ၌ ေပြးေပါက္ ပါက လိေမၼာ္ခြံ အစိုကို ညက္ေအာင္ ေထာင္း၍ ေပြးကြက္ကို လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ျခစ္ျပီးေနာက္ ေထာင္းထားေသာ လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ အံုေပးပါ။ ေဆးအသစ္ လဲတိုင္း ေပြးကြက္ကို လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ အသာအယာ ျခစ္ေပးျခင္း အားျဖင့္ ေပြးကြက္ တျဖည္းျဖည္း က်ဥ္းျပီး ေပ်ာက္ကင္း သြားေစႏိုင္သည္။* အသားပပ္၊ အသားၾကမ္း၊ ညႇင္းေပါက္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို ညႇစ္၍ ရေသာ ေခၽြးျဖင့္ လိမ္းေပးႏိုင္သည္။* တင္းတိပ္ေပါက္ သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို မီးျဖင့္ေႏႊး၍ ေခၽြးကိုညႇစ္ျပီး ၄င္းေခၽြးျဖင့္ တင္းတိပ္ ေပါက္ေသာ ေနရာ၌ ပြတ္ေပးလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ * ေလထိုး ေလေအာင္သူမ်ား လိေမၼာ္ပင္ အေခါက္ အနည္းငယ္ကို သံုးခြက္တခြက္ တင္က်ိဳ၍ တေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ခ်င့္ခ်ိန္ ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ ဝမ္းတြင္းရွိ တုတ္ေကာင္၊ သန္ေကာင္မ်ားလည္း က်ေစႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥတုေဘာဇန သဂၤဟက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ ေမႊးေသာ ရနံ႔ရွိ၏။ ခ်ိဳ၏၊ စဥ္းငယ္ခ်ဥ္၏၊ ႏႈတ္ကို ျမိန္ေစ၏၊ သလိပ္ကို ႏိုင္၏၊ ႏွလံုးကို ႏွစ္သက္ ေစတတ္၏ဟု၄င္း၊ ဒဗၺဂုဏပ ကာသနီက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ ေလကိုႏိုင္၏။ ႏွလံုးကို ၾကည္လင္ေစ တတ္၏။ ေအာ့အန္နာကို ေပ်ာက္ေစ၏ဟု၄င္း။ ဇီဝိတဝၯန က်မ္း၌ အခ်ိဳမ်ားေသာ လိေမၼာ္သီးကို ဆား အနည္းငယ္ႏွင့္ တို႔၍စားလွ်င္ သလိပ္ရႊင္၍ ဆီးမ်ားေစသည္။ အခ်ိဳမ်ားေသာ လိေမၼာ္သီးသည္ သလိပ္ကပ္၊ ေခ်ာင္းဆိုး၍ ကိုယ္ပူေစ တတ္သည္ဟု ၄င္း။ သဘာဝဓမၼ အလင္းျပ က်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ အေၾကာင္း ဥဏွျငိမ္းေစေသာ သီတေတေဇာဓာတ္စာ၊ ေအး၊ ခ်ဥ္၊ သီတ၊ အာကာသဓာတ္စာ၊ အရသာခ်ိဳ,ခ်ဥ္ အက်ိဳးသြား ဆီးမ်ား၊ ေလသက္ဟု၄င္း။ ဓတာၾသသဓရာ သီက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ အေအး အာေပါ၊ အသက္ဟုဟု ၄င္း ျပဆိုထားသည္။ ခ်ဳပ္၍ဆိုရေသာ္ လိေမၼာ္ပင္၊ လိေမၼာ္သီးသည္ လူတို႔ က်န္းမာ သက္ရွည္ေရးအတြက္ အာနိသင္ ထက္ျမက္ေသာ သဘာဝ ေဆးတခြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
Source.>>http://parsithan.blogspot.com/2012/05/blog-post_03.htmlသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ယခုအခါ ပ်ားလိေမၼာ္ ဟူ၍လည္း ေတြ႔ရသည္။ လိေမၼာ္သီးကို ျမန္မာ့ အစားအစာ၏ အာဟာရဘက္က ၾကည့္လွ်င္ လိေမၼာ္သီး အေလးခ်ိန္ (၁၀၀)ဂရမ္ (ေျခာက္က်ပ္ တမတ္သား)တြင္ ကယ္လိုရီ(၄၁)၊ ပရိုတင္း(၀)ဒသမ (၇)ဂရမ္၊ အဆီဓာတ္(၀) ဒသမ(၂)ဂရမ္၊ ကစီဓာတ္(၁၀) ဒသမ(၂)ဂရမ္၊ ထံုး ဓာတ္(၂၆) ဒသမ(၀)မီလီဂရမ္၊ သံဓာတ္(၀) ဒသမ(၂) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္ေအ အိုင္ယူ(၂၅၆)၊ ဗီတာမင္ ဘီဝမ္း(၀) ဒသမ(၀၉) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္ဘီတူး (၀)ဒသမ (၀၄) မီလီဂရမ္၊ နိုင္ယာစင္(၀) ဒသမ(၄) မီလီဂရမ္၊ ဗီတာမင္စီ (၄၂) မီလီဂရမ္တို႔ အသီးသီး ပါဝင္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီး၌ ဖိုင္ဘာမွ်င္၊ သံဓာတ္၊ မီးစုန္းဓာတ္၊ ပိုတက္စီယမ္၊ မဂၢနီဆီယမ္၊ ေၾကးနီဓာတ္၊ သြပ္ဓာတ္၊ ဆလမ္နီယမ္၊ ကယ္လိုရီ၊ ကယ္လဆီယ္ဓာတ္ တို႔လည္း ပါရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ဗီတာမင္စီ အမ်ားဆံုး ပါဝင္သည္။ ဗီတာမင္စီသည္ အနာက်က္မႈကို ျမန္ေစ၍ သံဓာတ္ စုပ္ယူအား ေကာင္းေစသည္။ ဗီတာမင္စီ ပါဝင္ေသာ လိေမၼာ္ရည္ကို ေသာက္ျခင္းအားျဖင့္ အစာအိမ္၊ အစာမ်ိဳျပြန္၊ ပါးစပ္၊ အူမႀကီး ကင္ဆာေရာဂါ မ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ လိေမၼာ္ရည္ကို တေန႔ အနည္းဆံုး ႏွစ္ဖန္ခြက္မွ အမ်ားဆံုး ေလးဖန္ခြက္ အထိ ေသာက္လွ်င္ ေက်ာက္ကပ္ ေက်ာက္တည္ျခင္းကို ဟန္႔တားႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ ကယ္လ္ဆီယမ္ဓာတ္ (Calcium)သည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲ႔စည္းမႈစနစ္ အတြင္းရွိ အက္ဆစ္ျပင္း (Alkaline Mineral) တို႔ကို ပ်က္ျပယ္ သြားေစႏိုင္သည့္ အဆိပ္ေျပ ေဆးတမ်ိဳးျဖစ္သျဖင့္ ေသြးသစ္၊ ေသြးသန္႔ တိုးပြားေစသည္။ ရုမတြိဳက္ ရိုးဆက္ေရာင္ရမ္းနာ Rheumatoid Arthritis (ရူမတစ္ေရာဂါႏွင့္ ဆင္သည့္ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားျဖစ္ေသာ ရိုးဆစ္ေရာင္ရမ္းျခင္း) ကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္သည့္ သၾကားဓာတ္သည္ သဘာဝ အခ်ိဳဓာတ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အသီး၌ ပါဝင္သည့္ အမွ်င္မ်ား သည္လည္း သၾကားစုပ္ ယူမႈကို ေလ်ာ့နည္း ေစေသာေၾကာင့္ လိေမၼာ္ သီးစားသံုးျခင္း အားျဖင့္ ေသြးအတြင္းရွိ သၾကားဓာတ္ကို လ်င္ျမန္စြာ မတက္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လိေမၼာ္သီးသည္ ဆီးခ်ိဳ၊ ေသြးခ်ိဳ၊ ခႏၶာကိုယ္ဝ ျဖိဳးသူမ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႔က ေသြးခ်ိဳ၊ ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ား လိေမၼာ္သီး မစားသင့္ဟု ဆိုသည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ တန္ေဆး လြန္ေဘး ျဖစ္ရကား သင့္တင့္မွ်တစြာ စားလွ်င္ ေဘးဥပါဒ္ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အမွန္ေတာ့ က်န္းမာ သန္စြမ္းသူမ်ားပင္ လိေမၼာ္သီးကို အလြန္အကၽြံ စားလွ်င္ အပူကန္ လာျပီး အာခံတြင္း ေရာင္ရမ္းနာ၊ သြားဖံုးတဝိုက္ ေရာင္ရမ္းနာ၊ စသည္တို႔ ျဖစ္တတ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ လိေမၼာ္သီးကို တေန႔တလံုးသာ စားသင့္သည္။ လိေမၼာ္သီး တေန႔တလံုး (သို႔) လိေမၼာ္ရည္ တေန႔တဖန္ခြက္ ေသာက္သံုးလွ်င္ ငွက္ေပ်ာသီး စားသကဲ့သို႔ပင္ အစာအိမ္ေရာဂါႏွင့္ အစာအိမ္ကင္ ဆာျဖစ္ရန္ အခြင့္အလမ္းလည္း နည္းေစသည္။ လိေမၼာ္သီး စားျပီးေနာက္ တနာရီအတြင္း ႏြားႏို႔ မေသာက္မိဖို႔လည္း သတိျပဳသင့္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ႏြားႏို႔၌ ပါဝင္သည့္ ပရိုတင္းမ်ားက တာရာရစ္ အက္ဆစ္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ျပီး ခဲသြားေသာအခါ အစာေၾကႏိုင္မႈ ခက္ခဲသြားႏို္င္ကာ အစာထဲက အာဟာရစုပ္ယူမႈကိုပါ ထိခိုက္ေစႏိုင္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပင္လယ္စာ စားသူမ်ားသည္ လိေမၼာ္သီးႏွင့္ တြဲဖက္၍ စားသင့္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ပင္လယ္စာထဲမွ Histamine ဓာတ္မ်ားေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း တေလွ်ာက္၌ အဖုအပိန္႔မ်ား ထြက္လာျပီး ယားယံတတ္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ယင္းကို လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ Antibistmi၏ သတၱိက အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ရည္ကလည္း အာနိသင္ရွိသည္။ ခံတြင္းေကာင္း၍ အစာေၾကေစသည္။ ဝမ္းမွန္ေစသည္။ အားအင္ ျပည့္ျဖိဳးေစသည္။ ေသြးအား ေကာင္း၍ ေသြးကို သန္႔ေစသည္။ သြားဖံုး ေသြးယိုျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ ေခ်ာင္းေျခာက္ ဆိုးျခင္း၊ အဆုတ္ေရာင္ျခင္း၊ ေလျပြန္ေရာင္ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္း နာျခင္း၊ အသည္း ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ၊ ဝမ္းပ်က္ ဝမ္းေလွ်ာ ေရာဂါတို႔၌လည္း ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ခြံ အေျခာက္ကလည္း လႊင့္ပစ္ စရာမလို။ ယင္းသည္ ေအာ့အန္ျခင္းကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ သည့္အျပင္ ပံုမွန္မွီဝဲလွ်င္ သန္ေကာင္ ေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္ခြံ အေျခာက္ကို အစာေၾကေဆး၊ ခ့တြင္းနဲ႔ ေကာင္းေဆး၊ ဝမ္းပိတ္ေဆး၊ ေလေဆး စသည္တို႔ ေဖာ္စပ္ရာ၌လည္း အသံုးျပဳၾကသည္။ လိေမၼာ္ခြံမွ ထုတ္ယူရရွိသည့္ လိေမၼာ္ဆီ ကလည္း အင္အား တိုးပြား၍ အစာေၾကေစသည္။ လိေမၼာ္ပြင့္မွ ထုတ္ယူရရွိေသာ အဆီကလည္း အမူးအေမာ္ အတြက္ အလြန္ေကာင္းသည္။
လိေမၼာ္ခြံ၌လည္း အနံ႔သင္းေသာ Limonen ေခၚလႊင့္ပ်႔ဆီအျပင္ ဂလူးကို႔စ္ဆိုဒ္၊ တင္နင္ဓာတ္ ျပာဓာတ္မ်ား ပါရွိသည္။ လိေမၼာ္ပြင့္၌လည္း Neroli ေခၚရနံ႔သင္း ဆီတမ်ိဳး ပါဝင္သည္။ ယင္းကို နာမည္ေက်ာ္ ေအာ္ဒီကလံုး ေရေမႊးေဖာ္စပ္ရာ၌ ထည့္သြင္း အသံုးျပဳၾကသည္။ လိေမၼာ္ခြံ ေအာက္၌ ကပ္လ်က္ရွိေနသည့္ ေဖာ့သား အျဖဴေရာင္၌လည္း သက္ေစာင့္ ဓာတ္ႏွင့္ အျခားကင္ဆာ ေရာဂါမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ ေပးႏိုင္ေသာ ဓာတ္မ်ား ပါရွိသည္။ ထို႔ျပင္ အျပင္ခြံႏွင့္ အခံ အတြင္းပိုင္း အျဖဴေရာင္ အမွ်င္မ်ား၌ရွိေသာ Flavonoids ႏွင့္ Polyphenols ဓာတ္မ်ား ကလည္း ေသြးေပါင္ခ်ိန္ႏွင့္ ေသြးတြင္း အဆီဓာတ္ကို ေလ်ာ့ေစသည္။ ယင္းသည္ အေရာင္ က်ေစသည့္ အာနိသင္ ရွိသျဖင့္ ရင္က်ပ္ေရာဂါ အတြက္ အက်ိဳး သက္ေရာက္ေစသည္။ ထို႔ျပင္ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္းကိုလည္း သက္သာေစ၍ ခႏၶာကိုယ္ရွိ အဆိပ္မ်ားကို ဖယ္ရွားေပးျပီး အူမႀကီး ကင္ဆာကိုလည္း ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လိေမၼာ္သီး ကိုစားလွ်င္ အမွ်င္ပါ စားသင့္သည္။ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံ သုေတသန ပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္ အရ လိေမၼာ္သီးကို ပံုမွန္စားသံုး သူသည္ ႏွလံုး ေသြးလႊတ္ေၾကာေရာဂါ၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳ၊ ေဂါက္နာ ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ပြားမႈ နည္းေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီးက ေဆးလိပ္ႏွင့္ အရက္ေၾကာင့္ အသည္း ေရာဂါျဖစ္ပြားသူ မ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးျပဳေၾကာင္းႏွင့္ အသည္းကင္ဆာ၊ အသည္း ႀကီးျခင္း၊ အသည္း၌ ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ဖေလာ္ရီဒါ တကၠသိုလ္မွ သုေတသီမ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ လိေမၼာ္သီး စားသံုးျခင္း အားျဖင့္ ေသြးလႊတ္ ေၾကာမ်ား၌ အနည္ထိုင္ေသာ ကိုလက္စထေရာ အဆီ အဆံုးသတ္ ေျပာင္းလဲမသြားေအာင္ ကူညီေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အေမ၇ိကန္ႏိုင္ငံ စုတား ျပည္နယ္ ေဆးပညာဌာနမွ သုေတသီမ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ ဆီးေက်ာက္တည္သူ မ်ား လိေမၼာ္ရည္ ေသာက္သံုးျခင္း အားျဖင့္ ေနာက္တဖန္ ဆီးေက်ာက္ ျပန္မတည္ေစရန္ အေထာက္ အကူျပဳေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ျပင္ လိေမၼာ္သီး၌ ပါဝင္ေသာ ဆစ္ထရက္ အက္ဆစ္သည္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ မႈကို ဖယ္ရွားႏိုင္ေၾကာင္း၊ လိေမၼာ္ခြံ၌ ကပ္၍ ပါလာသည့္ လိေမၼာ္သီးေစ့ (လိေမၼာ္ခြံ ကလူးကို႔စ္ဆိုက္) သည္ ဆံခ်ည္မွ်င္ ေသြးေၾကာမ်ား ေပ်ာ့ေပ်ာင္း၍ ၾကံ႔ခိုင္ သန္စြမ္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေသြးတိုးႏႈန္း က်ဆင္းေစသည့္ ႏွလံုးပတ္ ေသြးလႊတ္ေၾကာကိုလည္း က်ယ္ေစေၾကာင္း၊ လိေမၼာ္သီး အျမႊာ၌ ရွိသည့္ အမွ်င္သည္ အာဟာရ ဖိုင္ဘာမွ်င္ျဖစ္၍ ပက္တင္း(Peca Tin) ဟုေခၚေသာ သစ္သီး အေစး ပါဝင္သျဖင့္ ဝမ္းမွန္ေစေၾကာင္း၊ ေသြးတြင္း အဆီကိုလည္း က်ေစေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ျမန္မာ့ ေဆးက်မ္းမ်ား၌လည္း လိေမၼာ္ပင္၊ လိေမၼာ္သီးတို႔၏ အသံုးမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ * ဆံရင္း အစပ္တြင္ ယားနာ ေပါက္သူမ်ား လိေမၼာ္ရြက္ကို ထုေထာင္း၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ စပ္ျပီး ယားနာေနရာ၌ အံုေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ ကင္းေစသည္။ * ေသြးေလ ညီညြတ္၍ စိတ္ ရႊင္လန္းေစရန္ အတြက္ လိေမၼာ္ရြက္ ၅၀-ခန္႔ကို ဝိုင္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ေခါင္ရည္ႏွင့္ျဖစ္ေစ ေန႔တဝက္ စိမ္ျပီးေနာက္ ယင္းအရြက္မ်ားကို ပ်ားရည္(၅))က်ပ္သား ထည့္ထားေသာ အိုးထဲသို႔ ေျပာင္းထဲ့ကာ မီးမွ်ဥ္းမွ်ဥ္းျဖင့္ အေရာင္ေျပာင္း လာေအာင္ က်ိဳပါ။ ထို႔ေနာက္ တေန ႔ႏွစ္ႀကိမ္ တခါေသာက္ လက္ဖက္ ရည္ဇြန္း တဇြန္းခန္႔ ေသာက္ပါ။ * ေခ်ာင္းဆိုး သူမ်ား လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္ကို လိေမၼာ္ရြက္ ေလးငါးရြက္ခန္႔ႏွင့္ ဆူေအာင္ က်ိဳျပီးေနာက္ မီးဖိုမွ ခ်၍ ငါးမိနစ္ခန္႔ အဖံုးအုပ္ ထားပါ။ ထို႔ေနာက္ အရြက္မ်ားကို ဖယ္ရွား၍ ပူပူေႏြးေႏြး အရည္ကို တေန႔ သံုးႀကိမ္ ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အေၾကာ အားနည္းျခင္း၊ မွတ္ဥာဏ္ အားနည္းျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္ပြင့္ အေျခာက္ကို တေန ႔ႏွစ္ႀကိမ္ မွန္မွန္ စားလွ်င္ အေၾကာ အားေကာင္း၍ မွတ္ဥာဏ္ တိုးေစႏိုင္သည္။ * ကေလးငယ္မ်ား သူငယ္နာ အေၾကာတက္၊ အေၾကာဆြဲျခင္း မ်ား ျဖစ္ေနပါက လိေမၼာ္ပြင့္ (၃၀)က်ပ္သားကို ေရသံုး ပိႆာ၌ တည စိမ္၊ ေနာက္တေန႔ နံနက္၌ ေပါင္းအိုးျဖင့္ ေပါင္း၍ ေပါင္းခံရည္ စုထားျပီး ၄င္းကို တခါေသာက္ ထမင္းစား ဇြန္း(၅)ဇြန္းမွ (၁၀)ဇြန္း ခန္႔အထိ ေန႔စဥ္ တိုက္ေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အစာမေၾကျခင္းႏွင့္ ႏႈတ္ မျမိန္ျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္သီး ကို မခြံ မႏႊာဘဲ ေလးစိပ္ ခြဲ၍ အရက္ႏွင့္ စိမ္ျပီး နည္းနည္းခ်င္း ေသာက္လွ်င္ အစာေၾက၍ ႏႈတ္ျမိန္ေစသည္။ ယင္းသည္ ေလနာ၊ ေလခ်ဳပ္၊ ေလဆန္နာမ်ားကို အက်ိဳးျပဳသည္။ * မ်က္ႏွာဝ၌ ဝက္ျခံ ထူထပ္သျဖင့္ အသားအေရ မေခ်ာ မေမြ႔ျဖစ္ေန သူမ်ား သနပ္ခါးရည္ က်ဲက်ဲထဲသို႔ ဆား အနည္းငယ္ထည့္၊ လတ္ဆတ္ေသာ လိေမၼာ္သီးခြံကို ခ်ိဳးညႇစ္၍ ထြက္လာေသာ ေခၽြးရည္ႏွင့္ ေရာျပီး ၄င္းကို အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာ၌လိမ္းလွ်င္ အသားအေရ ေခ်ာေမြ႔လာေစႏိုင္သည္။
* ရာသီဥတု အကူး အေျပာင္း၌ ျဖစ္တတ္ေသာ အေအးမိ၊ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း တို႔အတြက္ လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္ကို ပူေအာင္ေႏႊး၍ ပက္ပါမင့္ အဆီ သံုးစက္ခ်ျပီး ႏွစ္မိနစ္ခန္႔ အဖံုးအုပ္ထားပါ။ ထို႔ေနာက္ ၄င္းကို တေန ႔သံုးႀကိမ္ ခ်င့္ခ်ိန္ေသာက္ လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * ဝမ္းမွန္၍ စားေသာက္ ေကာင္းေစရန္ အတြက္ လိေမၼာ္ရည္ တဖန္ခြက္(၂၅၀) စီစီကို မီးေႏြးေႏြး ျဖင့္ျပ၍ ဆားပုပ္၊ ငရုတ္ေကာင္း ေစ့ခန္႔ႏွင့္ ခ်င္းေျခာက္မႈန္႔ ဇြန္းငယ္ တဇြန္းခန္႔ ထည့္ျပီး အေအးခံ ေသာက္လွ်င္ သံုးေလးရက္ ေသာက္ရံုျဖင့္ ဝမ္းမွန္၍ စားေသာက္ေကာင္း လာေစႏိုင္သည္။ * ကေလးမ်ား ေသြးအားနည္း၊ အေၾကာ အားနည္း၊ အရိုးေပ်ာ့၊ ဝမ္းပ်က္ျခင္း တို႔ျဖစ္ပါက လိေမၼာ္ရည္ကို ေရက်က္ေအးႏွင့္ ဆတူေရာ၍ တိုက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * ႏွင္းခူနာျဖစ္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို ထုေျခ၍ အနာ၌ ပြတ္ေပးလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * မ်က္ႏွာ၊ ေျခ, လက္တို႔တြင္ အျဖဴ၊ အနီ၊ အနက္ စေသာ အကြက္မ်ား ထြက္ပါက လိေမၼာ္ခြံကို ေနရိပ္၌ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ လွန္း၊ အမႈန္႔ေထာင္း၍ ေရႏွင့္ စပ္ျပီး ၄င္းကို အကြက္မ်ားေပၚ၌ တေန႔သံုးႀကိမ္ ခပ္ထူထူ လိမ္းလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ * ဝမ္းေလွ်ာ ဝမ္းပ်က္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံ အမႈန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ေစ့ အမႈန္႔ကို ဆတူေရာ၍ တေန႔သံုးႀကိမ္ တခါေသာက္ ဇြန္းငယ္ တဇြန္းခန္ ႔ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ * အေရျပားႏွင့္ ေျခသည္း, လက္သည္းမ်ားေပၚ၌ ေပြးေပါက္ ပါက လိေမၼာ္ခြံ အစိုကို ညက္ေအာင္ ေထာင္း၍ ေပြးကြက္ကို လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ျခစ္ျပီးေနာက္ ေထာင္းထားေသာ လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ အံုေပးပါ။ ေဆးအသစ္ လဲတိုင္း ေပြးကြက္ကို လိေမၼာ္ခြံျဖင့္ အသာအယာ ျခစ္ေပးျခင္း အားျဖင့္ ေပြးကြက္ တျဖည္းျဖည္း က်ဥ္းျပီး ေပ်ာက္ကင္း သြားေစႏိုင္သည္။* အသားပပ္၊ အသားၾကမ္း၊ ညႇင္းေပါက္သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို ညႇစ္၍ ရေသာ ေခၽြးျဖင့္ လိမ္းေပးႏိုင္သည္။* တင္းတိပ္ေပါက္ သူမ်ား လိေမၼာ္ခြံကို မီးျဖင့္ေႏႊး၍ ေခၽြးကိုညႇစ္ျပီး ၄င္းေခၽြးျဖင့္ တင္းတိပ္ ေပါက္ေသာ ေနရာ၌ ပြတ္ေပးလွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ * ေလထိုး ေလေအာင္သူမ်ား လိေမၼာ္ပင္ အေခါက္ အနည္းငယ္ကို သံုးခြက္တခြက္ တင္က်ိဳ၍ တေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ခ်င့္ခ်ိန္ ေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္။ ဝမ္းတြင္းရွိ တုတ္ေကာင္၊ သန္ေကာင္မ်ားလည္း က်ေစႏိုင္သည္။ လိေမၼာ္သီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥတုေဘာဇန သဂၤဟက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ ေမႊးေသာ ရနံ႔ရွိ၏။ ခ်ိဳ၏၊ စဥ္းငယ္ခ်ဥ္၏၊ ႏႈတ္ကို ျမိန္ေစ၏၊ သလိပ္ကို ႏိုင္၏၊ ႏွလံုးကို ႏွစ္သက္ ေစတတ္၏ဟု၄င္း၊ ဒဗၺဂုဏပ ကာသနီက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ ေလကိုႏိုင္၏။ ႏွလံုးကို ၾကည္လင္ေစ တတ္၏။ ေအာ့အန္နာကို ေပ်ာက္ေစ၏ဟု၄င္း။ ဇီဝိတဝၯန က်မ္း၌ အခ်ိဳမ်ားေသာ လိေမၼာ္သီးကို ဆား အနည္းငယ္ႏွင့္ တို႔၍စားလွ်င္ သလိပ္ရႊင္၍ ဆီးမ်ားေစသည္။ အခ်ိဳမ်ားေသာ လိေမၼာ္သီးသည္ သလိပ္ကပ္၊ ေခ်ာင္းဆိုး၍ ကိုယ္ပူေစ တတ္သည္ဟု ၄င္း။ သဘာဝဓမၼ အလင္းျပ က်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ အေၾကာင္း ဥဏွျငိမ္းေစေသာ သီတေတေဇာဓာတ္စာ၊ ေအး၊ ခ်ဥ္၊ သီတ၊ အာကာသဓာတ္စာ၊ အရသာခ်ိဳ,ခ်ဥ္ အက်ိဳးသြား ဆီးမ်ား၊ ေလသက္ဟု၄င္း။ ဓတာၾသသဓရာ သီက်မ္း၌ လိေမၼာ္သီးသည္ အေအး အာေပါ၊ အသက္ဟုဟု ၄င္း ျပဆိုထားသည္။ ခ်ဳပ္၍ဆိုရေသာ္ လိေမၼာ္ပင္၊ လိေမၼာ္သီးသည္ လူတို႔ က်န္းမာ သက္ရွည္ေရးအတြက္ အာနိသင္ ထက္ျမက္ေသာ သဘာဝ ေဆးတခြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
No comments:
Post a Comment