တင္းတိပ္ မျဖစ္ရေလေအာင္

by nang kha yea on 20.11.2012

 

တင္းတိပ္ျဖစ္ရေသာ အေၾကာင္းအရင္း

တင္းတိပ္ျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း တိတိ က်က်ကို မသိေသးပါဘူး။ ကၽြမ္းက်င္သူေတြ က အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားစြာေၾကာင့္ တင္းတိပ္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ ၾကပါတယ္။

ေနေရာင္နဲ႔ ထိေတြ႕မႈ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္း၊ သေႏၶတားေဆးမ်ား၊ ေဟာ္မုန္းအစားထုိး ကုသမႈ ခံယူျခင္း၊ မိသားစုရာဇဝင္မွာ တင္းတိပ္ ျဖစ္ျခင္း၊ အတက္ေရာဂါ ကုသ ေဆးေတြနဲ႔ အေရျပားကို ခရမ္းလြန္ ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ထိခုိက္ခံစားလြယ္ေစတဲ့ တျခားေဆးဝါးေတြေၾကာင့္ တင္းတိပ္ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။

တင္းတိပ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြထဲမွာ ေနေရာင္နဲ႔ ထိေတြ႕မႈက အဓိက အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ်ဳိး႐ုိးဗီဇမွာ တင္းတိပ္ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိသူေတြမွာ ပုိဆုိးပါတယ္။ တင္းတိပ္ျဖစ္ၿပီးသား လူေတြကို ေလ့လာတဲ့အခါ ေန႔စဥ္ ဒါမွမဟုတ္ မၾကာခဏ ေနေရာင္နဲ႔ထိေတြ႕ခဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

တင္းတိပ္ေတြဟာ ေနပူျပင္းတဲ့ ေႏြရာသီမွာ ပိုမိုထင္ရွားလာတတ္ၿပီး ေဆာင္းရာသီမွာ အေရာင္နည္းနည္း ေဖ်ာ့သြားတတ္တာကုိ ေတြ႕ရွိရတတ္ပါတယ္။

တင္းတိပ္ျဖစ္တာဟာ မေဟာ္မုန္းေတြနဲ႔လည္း ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္မွာနဲ႔ သေႏၶတား ေဟာ္မုန္းေဆးေတြ ေသာက္တဲ့အခါေတြမွာ တင္းတိပ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။

ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္အမ်ဳိးသမီးေတြမွာ အီစထ႐ိုဂ်င္၊ ပ႐ိုဂ်က္စတီ႐ုန္းနဲ႔ အေရျပား ေရာင္ျခယ္ဆဲလ္ေတြကို လႈံ႕ေဆာ္တဲ့ေဟာ္မုန္း (MSH) ေတြဟာ ကိုယ္ဝန္ဒုတိယသံုးလနဲ႔ တတိယသံုးလေတြမွာ အဆင့္ျမင့္တက္လာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးျဖစ္တဲ့ တင္းတိပ္ေတြဟာ ပ႐ိုဂ်က္စတီ႐ုန္း ေဟာ္မုန္းေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး အီစထ႐ိုဂ်င္နဲ႔ MSH ေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။

ေသြးဆံုးၿပီးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြမွာ ပ႐ုိဂ်က္စတီ႐ုန္း ေဟာ္မုန္းအစားထိုးကုသမႈခံယူ တဲ့အခါမွာ တင္းတိပ္ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ပိုမ်ားပါတယ္။ အီစထ႐ိုဂ်င္ တစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႔ ကုသမႈ ယူသူေတြမွာေတာ့ တင္းတိပ္ျဖစ္လာႏိုင္ေျခနည္းတာကို ေလ့လာမႈေတြအရ သိရပါတယ္။

အေရျပားကို စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေစတဲ့ ေဆးဝါးေတြ ဒါမွမဟုတ္ ကုသမႈေတြဟာ အေရျပား ေရာင္ျခယ္ပစၥည္း မယ္လနင္ေတြ ထုတ္လုပ္မႈကို ပိုမ်ားေစၿပီး တင္းတိပ္ျဖစ္ေစတဲ့ လကၡဏာေတြကို ပိုဆိုးေစပါတယ္။

မ်ဳိး႐ိုးမွာ တင္းတိပ္ျဖစ္သူေတြရွိတဲ့သူေတြမွာလည္း တင္းတိပ္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားပါတယ္။

ကုသမႈ

တစ္ခါတစ္ရံမွာ တင္းတိပ္ေတြဟာ ကုသမႈမလုပ္ဘဲ ေနရာေရွာင္ျခင္း၊ ေနေရာင္ကာ လိမ္းေဆးေတြ သံုးျခင္းနဲ႔ အလိုလို ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ အမ်ဳိးသမီးေတြကေတာ့ ကေလးေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒါမွမဟုတ္ သေႏၶတားေဆးေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေဟာ္မုန္းကုသမႈေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ တင္းတိပ္ေတြ ေပ်ာက္သြား တတ္ပါတယ္။ တင္းတိပ္ကို ကုသရာမွာ အမ်ားဆံုးအသံုးျပဳတဲ့ ကုထံုးကေတာ့ Hydroquinone 2% ပါဝင္တဲ့ လိမ္းေဆးခရင္မ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Hydroquinone 2% ထက္ပိုပါတဲ့ လိမ္းေဆးေတြဆိုရင္ေတာ့ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔သာ လိမ္းသင့္ပါတယ္။ ေလ့လာမႈေတြအရ Hydroquinone 2% ဟာ အေရျပား အေရာင္ ေဖ်ာ့ေစဖို႔ ထိေရာက္ၿပီး စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ခံစားရမႈလည္း နည္းတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

ဒီခရင္မ္ေတြကို အညိဳကြက္ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္လိမ္းေပးရပါတယ္။ မနက္ခင္းတိုင္း Hydorquinone ေဆးလိမ္းထားတဲ့အေပၚမွာ ေနေရာင္ကာလိမ္းေဆး လိမ္းေပးရပါမယ္။ တင္းတိပ္ကုသဖို႔အတြက္ Hydorquinone ေဆးနဲ႔ အေရျပားအေရာင္ ေဖ်ာ့ေစတဲ့ Azelaic acid၊ အေရျပားအေရာင္ခၽြတ္ေပးတဲ့ Retinoic acid ဒါမွမဟုတ္ Kojic acid ေတြကိုလည္း ေပါင္းစပ္အသံုးျပဳၾကပါတယ္။

ဒီကုသမႈေတြမွာ ေဆးဝါးေတြကို အသံုးျပဳတဲ့ ပမဏမမွန္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ အခ်ိန္ကာလ ၾကာရွည္စြာ အသံုးျပဳရင္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အေရျပား အထူးကု ဆရာဝန္ရဲ႕ စနစ္တက် လမ္းညႊန္မႈနဲ႔သာ ကုသသင့္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ တင္းတိပ္အတြက္ အေရျပားအေပၚယံလႊာကို ခြာခၽြတ္တဲ့နည္းနဲ႔ ေလဆာ ကုသမႈနည္းလမ္းေတြ ကိုလည္း ဆရာဝန္ေတြက အသံုးျပဳတတ္ၾကပါတယ္။ တင္းတိပ္ ကုသရာမွာ အေရျပားလိမ္းေဆးေတြအျပင္ ေသာက္ေဆးေတြကိုလည္း အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ေသာက္ေဆးေတြမွာ စပ်စ္ေစ့မွ ထုတ္ထားတဲ့ Proanthocyanidin ႂကြယ္ဝတဲ့ျဒပ္ေပါင္းေတြ ပါဝင္တတ္ၿပီး တင္းတိပ္ကို သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္။

ကာကြယ္မႈ

တင္းတိပ္မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့နည္းလမ္း တိတိက်က် မရွိေပမယ့္ တင္းတိပ္ ကာကြယ္မႈအတြက္ေရာ ကုသမႈအတြက္ပါ ေနေရာင္ေရွာင္ဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။

အေရျပားေရာင္ျခယ္ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္မႈကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေနေရာင္ေရွာင္ၿပီး ေနပူထဲသြားတဲ့အခါ ေနေရာင္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ ေနေရာင္ကာလိမ္းေဆးေတြ လိမ္းေပးပါ။

အထူးသျဖင့္ မ်ဳိး႐ိုးမွာ တင္းတိပ္ရွိသူေတြအေနနဲ႔ ပိုသတိထားၿပီး ကာကြယ္ဖို႔ လိုအပ္ ပါတယ္။ သေႏၶတားေဆးေတြ ေသာက္ေနသူေတြနဲ႔ ေဟာ္မုန္းကုသမႈခံယူေနသူေတြ အေနနဲ႔ေတာ့ လိုအပ္ရင္ နည္းလမ္းေျပာင္းဖုိ႔အတြက္ ဆရာဝန္နဲ႔ တုိင္ပင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

Ref : Good Health
source>> http://myanmarnewszone.com/health/7116-about-freckle.html